Μαντίδες

«Ανάμεσα στις μυρτιές οι μαντίδες κινούνταν, ελαφρά, προσεκτικά, κουνώντας ελαφρά, την πεμπτουσία του κακού. Ήταν χοντροκομμένα και πράσινα, με πρόσωπα χωρίς πηγούνι και τερατώδη σφαιροειδή μάτια, παγωμένο χρυσό, με μια έκφραση έντονης, αρπακτικής τρέλας μέσα τους. Τα στραβά μπράτσα, με τα κρόσσια των κοφτερών δοντιών τους, θα σηκώνονταν σε ψεύτικη δέηση στον κόσμο των εντόμων, τόσο ταπεινά, τόσο ένθερμα, τρέμοντας ελαφρά όταν μια πεταλούδα πετούσε πολύ κοντά». - Gerald Durrell